Αυτοκρατορία

όλη του την φρίκη.

της,

Ηρακλής των αισχρών κατορθωμάτων της,θα λυγίσω στην αρένα το ανθρωποφάγο κτήνος τηςΑυτοκρατορίας.

Το πλήθος θα μαγευτεί,  βλέποντας την εξουσία να αιμορραγεί πανάκριβη
πρόνοια.

Οι συγκλητικοί θα φρίξουν, βλέποντας το
δημόσιο χρήμα να εξανεμίζεται,

νέους φόρους να έρχονται, νέες εξεγέρσεις να
ρημάζουν τα χωράφια,

τους κήπους, τις επαύλεις τους. Μόνον εγώ, ο
πλέον ακατάλληλος για κριτική

σκέψη και αξιόπιστα συμπεράσματα,  θα δω έναν λαό αρπαγμένο

αθλιότητά του﮲

μια σύγκλητο αρπαγμένη από την προστυχιά, για
να κρύψει την προστυχιά της:

άνθρωποι (τέλος πάντων)κλειστοί, κλεισμένοι

στα ιερά ονόματά τους, με την πόρτα
μισάνοιχτη στο παρελθόν,

ελπίζοντας πως κάποια μέρα ένας θεός θα
την κλειδώσει,

για ν’ αποφύγουν την οχλαγωγία του
μέλλοντος.